‘A STRINA
Surcu cuvera surcu, gnorna e scura;
‘u jùarnu nùavu lu vìacchju
cuvera;
d’oje se dìcia,
pue: - ‘na vota c’era…
passa ru tìampu
e tuttu arrìadi và.
‘Ncapu t’ha misu
sìanzi la natura
mu sai ca
sìdi all’urtima carrera
ch’è penninusa e ffàdi de cerniera
tra tie chi stà’scinnìanu e l’aldilà!
Io,
mo, d’intra ‘st’autunnu ‘ngialinitu,
chi m’ha speranze e forze spampinatu,
vàju e rrivìagnu
de lu mio passatu
ca i mie’
penzieri sempre ‘mmotu sù.
Fazzu cumu lu
voi ‘mbecchjarrunitu
chi se riguma l’erva ch’ ha manciatu,
luntanu moni
assai de chiru pratu
ch’a pasculare ‘u nce po’ jjre cchjù.
Stanotte
è capudannu, e ra mia
mente,
rimazicannu ‘a vita tutta quanta,
se va sofferma a cchira
strina Santa
chi ‘sse vevie
arrummava tìampu fa.
Mo
nòni cchjù, ca s’arricchìu ra gente
e già ‘nu peditùazzulu la scanta,
c’arrìadi ‘a porta, ccu ‘na ricchja
all’anta
penza: - Madonna mia, mu ‘u’ bena ccà!-
Oh
strina, strina chi valìa miliunu
quannu li sordi a ri portazicchina
c’eranu a ggucce
cumu l’acquazzina
-
nòni a brancate cumu cce sù
mo –
quanta ricchizza chi portavi tuni
ccu ra
‘nfocata melodia divina!
“Tannu ‘na casa de strinari chjna
èradi lussu,
orgogliu: era ru ‘ndò”.
Oh
duce, cara mia scaduta strina,
vittima d’ ‘u progressu chi ‘un perduna;
‘a gente te mannàu ‘n bascia furtuna
ccu tuttu
lu calure ch’avia tu!
‘A capu de lusinga si l’ha
china,
s’ha misu la superbia ppe curuna,
s’è rifriddata e mancu si nn’adduna
ca gela r’amicizie
sempre cchjù!
Dduve la trùavi cchjù, mo, ‘na
famiglia
chi ppe ra
strina ‘e meglie cose sceglia
e tutta la nottata resta sbeglia
ppe spalancare ‘a porta a ‘nzò cchi va!
Nente de tannu a mòni cce assimiglia
ca cc’è
‘n’indifferenza ch’è ‘na neglia;
‘ntàsadi ‘stu
paìse e ru cummeglia
chi de ccà a llùacu ‘un sai chine cce sta.