‘INTRA ‘U CAMPUSANTU

 

Ccaddintra, chi silenziu!…Tuttu è carmu.

E’ notte. ‘U tìampu ‘na lettèra forma.

Dintra ‘sse tomme, arrìadi d’ogne marmu

c’è chjusu chine eternamente dorma;

 

‘E guerre ‘e fore ccà su’ ru disarmu;

ogne litigiu a nente se trasforma;

tutti hanu ragiune; nu’ nce su’ cchjù tuarti

dintra ‘stu paisìaddhu ‘e gìanti muarti.

 

Ccaddintra l’uguaglianza ‘c’è ddaveru,

‘ud è cumu dd’ ‘e nue sulu ‘nparola;

‘un c’è chi nud’ha nente e chi ha n’imperu;

‘un c’edi gente povara o signora!

 

Ccadintra l’egoismo è scisu a zeru;

nuddhu cchjù suca sangu a chi lavora;

ccadintra – cumu ‘n tutti i campusanti –

cce hanu truvatu ‘a pace tutti quanti.

 

Ma io mò piansu e dicu: “Ppecchì allura

l’umanitate aspetta ppemu mora

mu tròvadi ‘na pace duratura

e nu’ ra circa quannu è biva ancora?!

 

Cchi cci l’ha data a fare la natura

‘na lingua ch’è dotata de palora

a chiddhu chi tagliata la vulerra

quannu la usa ppe ‘nziniare guerra?!

 

‘U Patreternu ‘u n’ha cunchjusu nente

ca l’uamu ‘e l’animalu l’ha distintu

dànnule ‘nu cerviaddhu diligente

ppè n’udagire sulu ppè istintu.

 

Stàju parrannu ‘e chira brutta gente

ch’adi lu core valenusu e tintu.

chi ppè ‘nu parmu ‘e terra, tra vicini,

càmpanu – porcheria – cumu caìni.

 

Sacciu ‘na tomma chi cce sù chiuduti

chiri nervusi, liticiusi frati

chi de la curte su’ jjuti e benuti

facìannu ‘e cchjù ‘ngrassare l’avvucati.

 

Ppè chiri tri muriddhi –nò bulutichi

unu de ìddhi izàu d’i tavulati,

pensati: chira cucchja ‘e ligni stùarti

se su’ scannati nsinga chi su muarti.

 

Ma mò su’ ‘n pace. Tuni ddhà davanti

puru c’arricchj assai nu’ sìanti nente;

odiu, minacce, pagureddhe, scanti,

zirra, ribiaddhi…tutte cose spente.

 

Dui metri cubi ‘e scuru sù già tanti;

ce pùatu stare ‘mpari eternamente

senza bisùagnu cchjù ‘e se fare guerra

ppe’ tri muriddhi o ‘na picata ‘e terra.

 

Io sugnu certu ca si ‘sti dui frati

putìssiru parrare de’ la vita,

dicèrranu: -cchi sciùacchi simu stati…

èradi bella e nue l’ ‘amu abbruttita!-

 

Dicèrrannu: -Oh cristiani chi campati,

vue ‘ncùaddhu aviti ‘a grazia ‘e Dio ‘mpinita;

goditivìla, ca nue ppe’ ri lùati

l’ ‘amu cassariàta cumu ciùati!

 

Circàti mu ‘un facìti cumu e nnue

chi ne cridìamu ca ‘un morìamu mai,

pensannu sulu all’ <<òje>>, nò a ru <<pue>>

e picca, ne parìa puru l’<<assai>>!

 

‘A vita ‘nterra è d’una, nu’ su’ due;

e si unu ‘a passa ‘ntrugulannu guai,

puru ‘a memoria rèstadi azzancata

de chi lassàu ‘na mala ventumata!

 

Pperciò, cum’oje, ccà siti pietusi,

sìticce sempre bùani ed amurusi,

ca si ‘a perzuna bona se cumporta,

campadi ancore puru doppu morta!