NATALE 1983

 

Stasira ‘ncasa mia cchi beddha fuddha…

I mie’ cce su’ rricùati e, mmìanzu ad iddhi,

me sìantu ‘u core chi de gioja vuddha

e ru morale jutu già a ri stiddhi.

 

Feste cumu Natale? ‘U ‘nci n’è nnuddha

chi sa accucchjare granni e picciriddhi

‘ntùarnu a ri vìacchi sue, mu i lùaru arrivi

li fa’ ‘u sentire ‘n’atra vota vivi!

 

‘Stu zuccu chi a ru fùacu - ‘u vì – zimmuddhu

mu fàdi de cuscinu all’aschiceddhe

ch’ognunu mò me pròja – esclusu nuddhu

compresi neputiaddhi e nneputeddhe,

 

parca me va strampùna ccu ‘nu zuddhu

dduve lassai vijìlie virde e beddhe,

e ddhe patrìu chi sugnu, Patre e nnannu,

tùarnu guagliune e figliu, cumu tannu.

 

Risìantu chiri urduri de turdiddhi

de baccalà frijutu e dde grispeddhe

ch’inchjanu ‘a casa nsinga a ri tijìddhi

‘e via Mazzini ccu re sue vinedde.

 

Vìju cuntìantu nsinga a ri capiddhi

ch’arrìbadi a ru zuccu l’aschicedde

chi tutti le projìamu a ppàpa ‘Ntòni:

cumu cuntìantu ìo cce arribbu mòni.

 

Intra chira cucina affumicata,

ccu i travi ‘e lignu e ll’astricu de crita,

rivìju a mamma tutta mmuniàta

chi ‘a spisa priparava, ardìta ardìta.

 

Cum’era bona mamma e affezionata…

Ppe’ i pìcciuli, cchi dduce calamita…

‘Nzò dduve jìadi l’eramu vicini:

parìamu ‘a jocca ccu ri pulicini.

 

Chira buffetta tunna apparicchiata,

ccu ‘ntùarnu nue, parìa ‘na margarita;

…e dde le nove cose? Cchi manciata!…

Cchi rrobba disiàta e sapurita!

 

Tannu,sta granne festa era aspettata

<<puru>> ppe’ chira tavula cumpìta

ca ‘ud’era cumu mò - Dio mio, mu ‘un dura -

chi troppu sprecu va a ra spazzatura!

 

Però, s’avìamu affritta la campata,

èramu cchjù dde mò chjni de vita;

‘ntavula, ‘ntusiasmava ‘na patata,

bastava ppe’ abbaddhare ‘na pipìta.

 

Mòni, chira gazzosa è ddispiatata,

puru ‘a bistecca para dissapìta,

sulu ‘sta Santa Festa de Natale

rèstadi cumu tannu, tale e quale.