NATALE 1983
Stasira ‘ncasa mia cchi beddha fuddha…
I mie’ cce su’ rricùati e, mmìanzu ad iddhi,
me sìantu ‘u core chi de gioja vuddha
e ru morale jutu già a ri stiddhi.
Feste cumu Natale? ‘U
‘nci n’è nnuddha
chi sa accucchjare granni e picciriddhi
‘ntùarnu a ri vìacchi sue, mu i lùaru arrivi
li fa’ ‘u sentire ‘n’atra vota vivi!
‘Stu zuccu chi a ru fùacu - ‘u vì – zimmuddhu
mu fàdi de cuscinu all’aschiceddhe
ch’ognunu mò me pròja – esclusu nuddhu
compresi neputiaddhi e nneputeddhe,
parca me va strampùna ccu ‘nu zuddhu
dduve lassai vijìlie virde e beddhe,
e ddhe patrìu chi sugnu, Patre e nnannu,
tùarnu guagliune e figliu, cumu tannu.
Risìantu chiri urduri de turdiddhi
de baccalà frijutu e dde grispeddhe
ch’inchjanu ‘a casa nsinga a ri tijìddhi
‘e via Mazzini ccu re sue vinedde.
Vìju cuntìantu nsinga a ri capiddhi
ch’arrìbadi a ru zuccu l’aschicedde
chi tutti le projìamu a ppàpa ‘Ntòni:
cumu cuntìantu ìo cce arribbu mòni.
Intra chira cucina affumicata,
ccu i travi ‘e lignu e ll’astricu de crita,
rivìju a mamma tutta mmuniàta
chi ‘a spisa priparava, ardìta ardìta.
Cum’era bona mamma e affezionata…
Ppe’ i pìcciuli, cchi dduce calamita…
‘Nzò dduve jìadi l’eramu vicini:
parìamu ‘a jocca ccu ri pulicini.
Chira buffetta tunna apparicchiata,
ccu ‘ntùarnu nue, parìa ‘na margarita;
…e dde le nove cose? Cchi manciata!…
Cchi rrobba disiàta e sapurita!
Tannu, ‘sta granne
festa era aspettata
<<puru>> ppe’ chira
tavula cumpìta
ca ‘ud’era cumu mò - Dio mio, mu ‘un dura -
chi troppu sprecu va a ra spazzatura!
Però, s’avìamu affritta la campata,
èramu cchjù dde mò chjni de vita;
‘ntavula, ‘ntusiasmava ‘na patata,
bastava ppe’ abbaddhare ‘na pipìta.
Mòni, chira gazzosa è ddispiatata,
puru ‘a bistecca para dissapìta,
sulu ‘sta Santa Festa de Natale
rèstadi cumu tannu, tale e quale.