SPERIAMU CA ‘UD’E’
BERU!
‘A Duminica, ‘e l’Ataru
donnu Adamu Castagnaru
ne facìudi ‘nu sermune
chi valìa ‘nu miliùne.
<<Chin’è
povaru – ‘nha ddittuchin’è
scunzulatu e affrittu,
s’e’ cridente e ‘nchjesa vena,
pue lu cielu l’appartena.
‘U Segnure, a chine soffra,
sempre ‘u Paradisu l’offra
mue pue ddhà lu ricumpenza
d’ ‘a terrena sofferenza.
‘Nterra chine ha mille guai,
nu’ ss’ha dd’abbilire mai
ca ‘a perzuna cchjù supporta
cchjù pue goda ddoppu morta.
Tutti
quanti lu sapimu
ca lu jùarnu chi morimu
sia lu duce ca l’amaru
sunu cose chi passaru…
E’
ddiversu, e no’ ‘na picchi,
ppè ri spruttaturi ricchi,
c’ha ‘u dde dire, ddhà: purtroppu,
manci prima? Scunti doppu!
Parru
‘e l’ùaminu sanguetta
chi l’ha fatta e mò l’aspetta
ca c’è chi a ru ‘mpìarnu ‘u cala
ritirannu pue la scala>>.
Pue
facìu 2 passi avanti
e, guardannu a tutti quanti,
dissa: <<C’è fra voi chi vuole
dir la sua con 2 parole?>>.
Quannu
èccu ca ‘e ‘nu vancu
se sumàu ‘nu capijancu
chi parìadi, bonusìa,
la cchjù nnìura caristìa.
Era
a ccrùaccu lùangu e llìantu
chi ‘u volàvadi lu vìantu;
era siccu, peddha ed ossa…
quasi pronte ppè ra fossa.
Tutta
quanta chira gente
chi ‘ntra gghjesa era presente
se votàudi a ddivisare
quannu lu sentìu parrare…
<<Riverè
– dicìu Tumasi –
‘ssu discurzu, quasi quasi,
me fa sèntare unuratu
de lu miseru mio statu…
S’è
ddaveru ca ‘u patutu
‘ncielu pue vena sagliutu,
io ‘st’amaru mio suffrire
mi l’abbrazzu ccu ppiacire.
Si a ‘stu munnu ‘mpiddhu e spiddhu,
si ‘e fatiga me scudiddhu,
‘u’ ffa nnente, cchi re fà
si pue gùadu allardilà?!
Si me mancanu ogne sira
20
sordi ppe’ ‘na lira
cchi re fà…? Nu ra fa nnente
si pue gùadu eternamente!
Si
ppe’ fame intr’’e nottate
sùannu tavulìddhe armate,
cchi re fà…? Tuttu suppùartu
ppe’ ggodire doppu mùartu!
Ma,
però, si boglieddio
nud’è cumu ‘a pìanzu io,
è sprecata ‘ssa fatiga
chi a ra povertà me liga.
Boglieddio
risurta beru
lu cacerbu ‘e zù Saveru
quannu dìcia ca ‘un c’è nente
doppu ‘a morte, ppe’ ra gente…
Sempre
‘u dìcia: cìeli…? ‘Mpìarni…?
Satanassi…?
Patretìarni…?
‘Un c’è nente! ‘U Campusantu
è ra fine ‘e tuttu quantu!
Speriàmu
chi ‘ud’è beru
tuttu quantu ‘ssu ditteru
ca sinnò ‘sti cchjù sciancati
rimanimu stra…chjcati.
Unu,
cchiù è malappatutu
Cchjù
rimana stra…furnutu.