SPERIAMU CA ‘UD’E’ BERU!

 

‘A Duminica, ‘e l’Ataru

donnu Adamu Castagnaru

ne facìudi ‘nu sermune

chi valìa ‘nu miliùne.

 

<<Chin’è povaru –nha ddittuchin’è

scunzulatu e affrittu,

s’e’ cridente e ‘nchjesa vena,

pue lu cielu l’appartena.

 

‘U Segnure, a chine soffra,

sempre ‘u Paradisu l’offra

mue pue ddhà lu ricumpenza

d’ ‘a terrena sofferenza.

 

‘Nterra chine ha mille guai,

nu’ ss’ha dd’abbilire mai

ca ‘a perzuna cchjù supporta

cchjù pue goda ddoppu morta.

 

Tutti quanti lu sapimu

ca lu jùarnu chi morimu

sia lu duce ca l’amaru

sunu cose chi passaru…

 

E’ ddiversu, e no’na picchi,

ppè ri spruttaturi ricchi,

c’ha ‘u dde dire, ddhà: purtroppu,

manci prima? Scunti doppu!

 

Parru ‘e l’ùaminu sanguetta

chi l’ha fatta e mò l’aspetta

ca c’è chi a ru ‘mpìarnu ‘u cala

ritirannu pue la scala>>.

 

Pue facìu 2 passi avanti

e, guardannu a tutti quanti,

dissa: <<C’è fra voi chi vuole

dir la sua con 2 parole?>>.

 

Quannu èccu ca ‘e ‘nu vancu

se sumàu ‘nu capijancu

chi parìadi, bonusìa,

la cchjù nnìura caristìa.

 

Era a ccrùaccu lùangu e llìantu

chi ‘u volàvadi lu vìantu;

era siccu, peddha ed ossa…

quasi pronte ppè ra fossa.

 

Tutta quanta chira gente

chi ‘ntra gghjesa era presente

se votàudi a ddivisare

quannu lu sentìu parrare…

 

<<Riverè – dicìu Tumasi –

‘ssu discurzu, quasi quasi,

me fa sèntare unuratu

de lu miseru mio statu…

 

S’è ddaveru ca ‘u patutu

‘ncielu pue vena sagliutu,

io ‘st’amaru mio suffrire

mi l’abbrazzu ccu ppiacire.

 

Si a ‘stu munnu ‘mpiddhu e spiddhu,

si ‘e fatiga me scudiddhu,

‘u’ ffa nnente, cchi re fà

si pue gùadu allardilà?!

 

Si me mancanu ogne sira

20 sordi ppe’ ‘na lira

cchi re fà…? Nu ra fa nnente

si pue gùadu eternamente!

 

Si ppe’ fame intr’’e nottate

sùannu tavulìddhe armate,

cchi re fà…? Tuttu suppùartu

ppe’ ggodire doppu mùartu!

 

Ma, però, si boglieddio

nud’è cumu ‘a pìanzu io,

è sprecata ‘ssa fatiga

chi a ra povertà me liga.

 

Boglieddio risurta beru

lu cacerbu ‘e zù Saveru

quannu dìcia ca ‘un c’è nente

doppu ‘a morte, ppe’ ra gente…

 

Sempre ‘u dìcia: cìeli…? ‘Mpìarni…?

Satanassi…? Patretìarni…?

‘Un c’è nente! ‘U Campusantu

è ra fine ‘e tuttu quantu!

 

Speriàmu chi ‘ud’è beru

tuttu quantu ‘ssu ditteru

ca sinnò ‘sti cchjù sciancati

rimanimu stra…chjcati.

 

Unu, cchiù è malappatutu

Cchjù rimana stra…furnutu.